Powoli się wygrzebuję.

Ostatnie dwa dni były chyba najgorszymi w całym moim życiu. A przynajmniej w tym roku. Dawno nie czułam się tak tragicznie i przyznam, choć nie jestem z tego dumna, że przez moment bardzo poważnie rozważałam samobójstwo. Nie będę się nad tym rozpisywać bo obiecałam sobie, że zrobię wszystko aby zamieszczać jak najbardziej pozytywne posty. Szczere, oczywiście, ale tak pozytywna jak tylko mogę.

No właśnie, podoba mi się zwrot "zrobię wszystko co w mojej mocy". Nie możemy przecież być na 100% przekonane o czymś i mówić, że na pewno coś zrobimy np. że na pewno do końca listopada będziemy chude. Ale możemy się starać z całych sił, aby potem móc powiedzieć z czystym sumieniem, że zrobiłyśmy wszystko co z naszej mocy aby się udało. Jeśli pomimo tego cel nie został osiągnięty to już nie jest nasza wina. Chciałabym się trzymać tej zasady.

Co do mojej wagi to jest tragedia, no ale czego się można spodziewać po dwóch dniach żarcia? Przytyłam kilogram. Chociaż nie wydaje mi się żeby aż tyle, mam nadzieje, że chociaż mała część przyrostu wagi spowodowana jest tym co nadal mi zalega w żołądku. I wicie co? Ja to pierdolę, wszystkich i wszystko. Muszę przestać uzależniać swoje szczęście od innych ludzi, bo długo tak już nie pociągnę.

Kończąc tak pozytywnym akcentem dodam jeszcze, że siedzę z farbą na włosach. Będę ruda! Tzn. już jestem ale teraz będę tak maksymalnie ruda. :D